MISSELLING – CO TRZEBA O NIM WIEDZIEĆ?

Coraz częściej w mediach pojawia się pojęcie missellingu. Warto, aby każdy świadomy konsument wiedział, co kryje się pod tym pojęciem i na co należy zwrócić uwagę przy zawieraniu umów dotyczących produktów finansowych.

 

Misselling to pojęcie, które pochodzi z Wielkiej Brytanii. Oznacza ono proponowanie konsumentom nabycia usług finansowych w sposób nieuczciwy – zarówno pod względem prawnym, jak i etycznym. Stanowi ono szereg różnych działań, takich jak: działania marketingowe wprowadzające w błąd bądź reklama lub ulotka, w których pomijane są istotne informacje dotyczące danego produktu finansowego.

Do cech missellingu można zaliczyć przede wszystkim nieadekwatność produktu do potrzeb klienta oraz brak informacji w zakresie funkcjonowania produktu finansowego, jego funkcji, zastosowania, czy też stopniu ryzyka.

 

Przykładem działań noszących znamiona missellingu są:

- polisolokaty (hybrydy ubezpieczenia na życie i dożycie oraz ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego UFK),

- kredyty walutowe,

- tzw. chwilówki.

- ubezpieczenia zawierane przy okazji zawierania umów kredytowych i pożyczkowych.

 

Oczywiście, nie w każdym wymienionym przypadku będziemy mieli do czynienia z missellingiem – każdy przypadek należy rozważyć indywidualnie.

 

Zgodnie z ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów misselling jest praktyką naruszającą zbiorowe interesy konsumentów. Za jego stosowanie kare na przedsiębiorcę może nałożyć Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym misselling stanowi nieuczciwą praktykę rynkową. Klient instytucji finansowej, który wykaże, że padł ofiarą missellingu, może dochodzić od przedsiębiorcy – a więc od banku, ubezpieczyciela lub innej instytucji finansowej – odszkodowania.

Co istotne, zarówno ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów, jak i ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym nie przewidują ponoszenia odpowiedzialności przez pracowników za to, że proponują klientom produkty finansowe nieadekwatne do ich potrzeb. W tym zakresie stanowisko zajmie Sąd Okręgowy w Łodzi, do którego wpłynął akt oskarżenia przeciwko 12 byłym pracownikom Idea Banku, którzy proponowali klientom nabycie obligacji GetBacku.