UBEZPIECZYCIEL NIE MOŻE ZANIŻAĆ KOSZTÓW NAPRAWY POJAZDU - STANOWISKO SN

Prokurator Generalny wniósł skargę nadzwyczajną do Sądu Najwyższego od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 17 sierpnia 2017 r. Na gruncie jakiego stanu faktycznego? Przedstawimy go chronologicznie.

2014 r. – doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód powodów.

Ubezpieczyciel sporządził kalkulację naprawy i zgodnie z nią wypłacił odszkodowanie w kwocie
5 097,76 zł.

Poszkodowani nie zgodzili się z decyzją ubezpieczyciela i zlecili sporządzenie kalkulacji naprawy. Wówczas szkoda została oszacowana na 10 529 zł. 

Do ubezpieczyciela zostało wystosowane wezwanie do zapłaty kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą wynikającą ze sporządzonej kalkulacji a kwotą wypłaconą. W efekcie ubezpieczyciel wypłacił kwotę 28,15 zł tytułem dopłaty do odszkodowania.

Poszkodowani wystąpili na drogę sądową – sprawę w I instancji rozpoznał Sąd Rejonowy w Goleniowie. W wyroku zasądził on od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 650 zł wraz z odsetkami, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Argumentacja Sądu I instancji sprowadzała się przede wszystkim do takiej okoliczności jak niewykazanie przez powodów kosztów, do których poniesienia byli zmuszeni w związku z naprawą uszkodzonego pojazdu.

Poszkodowani wnieśli apelację od powyższego wyroku. 17 sierpnia 2017 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie wydał wyrok, którym zmienił zaskarżony wyrok Sądu I instancji i zasądził od pozwanego towarzystwa ubezpieczeń na rzecz powodów kwotę 1 962,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami, a w pozostałej części powództwo oddalił. Sąd II instancji przyjął za własne niemal całe stanowisko Sądu I instancji.

 

Jakie stanowisko zajął Sąd Najwyższy po wniesieniu skargi nadzwyczajnej przez Prokuratora Generalnego?

- zauważył rażące naruszenie prawa materialnego oraz brak przyjęcia utrwalonego stanowiska SN, zgodnie z którym dla odpowiedzialności ubezpieczyciela istotne znaczenie ma sam fakt powstania szkody, a nie fakt naprawienia samochodu i poniesienia wydatków z tego tytułu

- podkreślił, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą SN, że „nie ma żadnych wątpliwości, że odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego nie ogranicza się do równowartości wydatków poniesionych na naprawę pojazdu, lecz także jako równowartość hipotetycznie określonych kosztów przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, każdorazowo obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy”

- wskazał, że jeśli przed ustaleniem wysokości odszkodowania uszkodzony pojazd zostanie naprawiony, to należne poszkodowanemu odszkodowanie może zostać ustalone

- zdaniem SN, Sąd II instancji „powinien był dopuścić możliwość określenia wysokości odszkodowania w oparciu o koszty naprawy wyliczone przez biegłego sądowego, oparte na cenach rynkowych części oryginalnych nowych, nie zaś stać na stanowisku, że skoro doszło już do naprawy, odszkodowanie powinno odzwierciedlać wyłącznie koszty dokonanej już naprawy przy, której zastosowano części oryginalne używane”.